Ο υποχονδριακός ασθενής φοβάται ότι πάσχει από μια σοβαρή αρρώστια, διότι παρερμηνεύει σωματικά συμπτώματα ως παθολογικά (π.χ ένα μικρό εξάνθημα ή ένα σπυράκι ως σημείο AIDS ή καρκίνου). Για το λόγο αυτό παρακολουθεί συνέχεια τις σωματικές του λειτουργίες (π.χ. τον καρδιακό του ρυθμό) και προβαίνει σε πλήθος ιατρικών εξετάσεων οι οποίες αν και είναι φυσιολογικές, δεν τον καθησυχάζουν. Ακόμα και οι επανειλημμένες διαβεβαιώσεις των γιατρών ότι είναι υγιής, δεν είναι ικανές να διώξουν το φόβο ύπαρξης μιας αρρώστιας που δεν έχει ακόμα διαγνωστεί.